Polacy pracujący za granicą

ja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów. W Anglii w 1865 rozwój

Polacy pracujący za granicą

Historia autobusu

Poprzednikami autobusów w drogowym transporcie pasażerskim były dyliżanse i omnibusy ciągnięte przez konie. W niektórych krajach (Wielka Brytania i Francja) już w XIX wieku rozpowszechniły się także omnibusy o napędzie parowym, jednak konieczność wożenia dużych masowo i objętościowo zapasów wody oraz paliwa nie sprzyjały rozwojowi konstrukcji tych pojazdów. W Anglii w 1865 rozwój parowych omnibusów zablokowała tzw. ustawa o czerwonej fladze (Red Flag Act), praktycznie zakazująca ich używania.

Wynalezienie silnika spalinowego pod koniec XIX wieku umożliwiło powstanie omnibusów spalinowych ? czyli autobusów (auto ? sam, bus ? końcówka łacińskiego przypadku ze słowa omnibus = dla wszystkich, dosłownie ? wszystkim). Pierwsze konstrukcje (pierwotna nazwa Automobil-Omnibus, następnie Auto-Omnibus) powstały w firmie Benz na początku jej istnienia i w 1895 roku podjęły komunikację w Niemczech. Pierwsze autobusy powstawały przez zabudowę kabiny pasażerskiej na podwoziu samochodu ciężarowego i były napędzane silnikami o zapłonie iskrowym. Trzecia ? po fabrykach Daimlera i Benza ? niemiecka fabryka pojazdów silnikowych, Stoewer w Szczecinie była pierwszą fabryką autobusów4 sensu stricto. Produkcję rozpoczęto tam w latach 1899?1900. Wykonywano wtedy m.in. podwozia na eksport, karosowane w miejscu dostarczenia.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus#Historia_konstrukcji


Mikrobusy stosowane bywają

Mikrobus

Mikrobus ? autobus niewielkich rozmiarów, przeznaczony do przewozu na miejscach siedzących od 9 do 20 pasażerów, nie licząc kierowcy (według niektórych autorów, do 17 osób)1. Mikrobusy, zwłaszcza starsze, projektowane i wytwarzane były często z użyciem podzespołów samochodów osobowych, jak silniki, układ napędowy i zawieszenie kół (np. polski ZSD Nysa). Większe pojazdy unifikowane są często z lekkimi samochodami ciężarowymi (dostawczymi)1.

Mikrobusy stosowane bywają w mniejszych miejscowościach, gdzie panuje mały ruch, lub w górskich miejscowościach z uwagi na to, iż "pełnowymiarowymi" autobusami trudno jest wjechać pod wzniesienia, a poza tym mikrobusy są krótsze ? więc i ciaśniejsze zakręty mogą pokonywać bez trudu, oraz są węższe, stąd też łatwiej mogą się mijać na wąskich drogach. Także są używane tam, gdzie na trasie znajduje się most o niewielkiej nośności, który mógłby nie wytrzymać ciężaru normalnego autobusu.

Mikrobusami nazywane bywają także pojazdy, które posiadają do 9 miejsc łącznie z kierowcą. Można je prowadzić na zwykłe prawo jazdy kategorii B (pojazd o liczbie miejsc do 9 wraz z kierowcą jest uważany przez Kodeks drogowy za samochód osobowy). Jeżeli posiadają od 10 do 17 miejsc łącznie z kierowcą, trzeba mieć prawo jazdy kat. D1 i ukończony kurs na przewóz osób; czas pracy kierowcy pojazdu do przewozu od 10 osób jest ponadto limitowany przy pomocy obowiązkowego tachografu. Jeżeli liczba miejsc łącznie z kierowcą przekracza 17 trzeba mieć prawo jazdy kat. D i ukończony kurs na przewóz osób. Mikrobusy są często nazywane busami.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikrobus


O współczesnych autobusach miejskich

Autobusy miejskie istnieją obecnie w wielu wersjach długościowych, aby umożliwić dostosowanie pojazdu do warunków eksploatacyjnych obsługiwanych linii.

Rozwojowi ulegały też systemy informacyjne. Dotyczy to wszystkich pojazdów komunikacji publicznej, jednak w autobusach miejskich jest najważniejsze. Początkowo stosowano napisy na nadwoziu, a następnie wymienne systemy tablic (?dekoracja?). Krokiem w przód były systemy z przewijaną taśmą, na której wypisuje się wszystkie możliwe trasy. Największym postępem były tablice pikselowe, a w dalszym rozwoju ? diodowe i ekranowe, co bardzo ułatwia zmianę wyświetlanej informacji i poprawia widoczność.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Autobus_miejski