Co warto wiedzieć o psach, zanim się jakiegoś przygarnie?

wne. Dlatego sprawowanie opieki nad starszymi psami wymaga czasami kontaktowania się ze specjalistami. Będą oni mogli fachowo prowadzić proces leczenia takich psów oraz ustalać dla nich najlepsze diety. Dzięki temu właścicielom st

Co warto wiedzieć o psach, zanim się jakiegoś przygarnie?

Miejsca przyjazne starszym psom

Starsze psy wymagają czasami szczególnej opieki. Dzieje się tak wówczas, gdy mają one problemy ze wzrokiem czy słuchem lub są po prostu chore i mniej sprawne. Dlatego sprawowanie opieki nad starszymi psami wymaga czasami kontaktowania się ze specjalistami. Będą oni mogli fachowo prowadzić proces leczenia takich psów oraz ustalać dla nich najlepsze diety. Dzięki temu właścicielom starszych psów będzie o wiele łatwiej sprawować nad nimi opiekę i zapewniać im jak najlepsze warunki codziennego życia. Trzeba przyznać, że nawet starsze psy, jeżeli tylko mogą liczyć na opiekę swoich właścicieli są w stanie pokonywać różne swoje choroby i ograniczenia oraz cieszyć się różnymi przyjemnościami.


Obchodzimy dzień kundelka

Dzień Kundelka ? nieformalne polskie święto kundelka, czyli wszystkich wielorasowych psów, obchodzone corocznie 25 października, tj. w dzień po wejściu w życie ustawy o ochronie zwierząt1. Data 25 października to również Dzień Ustawy o Ochronie Zwierząt, a miesiąc październik jest miesiącem dobroci dla nich2.

W 2000 powstało Stowarzyszenie Przyjaciół Kundelka3 założone przez Krystynęa z Warszawy45, jednak ze względu na brak wystarczającego wsparcia musiało zostać rozwiązane. Pozostał Dzień Kundelka.

Tego dnia schroniska dla zwierząt organizują dni otwarte i zachęcają do odwiedzenia schronisk w celu adopcji kundelków, których przebywa tam najwięcej, oraz innych zwierząt, jak również wspomożenia schroniska w postaci datków, karmy, koców. Niektóre schroniska prezentują swoich podopiecznych w newralgicznym punkcie miasta, np. na rynku, w szkole678.



Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dzie%C5%84_Kundelka


O udomowieniu psa

Początki udomowienia psa szacuje się na ok. 17-12 tys. lat temu11, był on używany przez myśliwych z Syberii, pojawia się też w Palestynie oraz w Iraku.

Do najstarszych ośrodków udomowienia psa zaliczyć można obszary Europy, gdzie znaleziono najstarsze szczątki tego zwierzęcia, czyli rejony Danii, Niemiec i Anglii, a także odkrycia z okolic Izraela, Iranu, Japonii, czy Turcji. Odkryto także, że na terenach Idaho, w Stanach Zjednoczonych 10000 lat temu także żył przedstawiciel psa domowego.

Współczesne prace archeologiczne prowadzone w jaskini Goyet na terenie Belgii odkryły pozostałości szkieletu psa pochodzące sprzed 31 tysięcy lat. Odkrycie weryfikuje dotychczasowe poglądy na temat czasu i miejsca udomowienia psa i wskazuje ludzi z kultury oryniackiej jako pierwszych hodowców tych zwierząt. Wykorzystywano je do transportowania zwierzyny łownej oraz do jej wytropienia. Analiza izotopowa pozostałości kostnych pozwala określić z pewnym prawdopodobieństwem, że pierwsze udomowione psy wyglądem były zbliżone najbardziej do współczesnych husky syberyjskich, były jednak od nich większe12.

Althaus wyróżnił cztery fazy w procesie domestykacji psa:

faza symbiozy, w której zarówno wilk (odpadki żywieniowe) jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści z współistnienia.
faza zacieśnienia więzów z człowiekiem, stopniowe blokowanie dostępu do zwierząt dziko żyjących.
faza świadomej selekcji hodowlanej na potrzeby człowieka.
faza hodowli psa ze względu na jego eksterier.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_domowy#Historia_i_udomowienie_psa